خنده ی عشق

 
صدای زرند – عباس هرارانی پور : اگردیوانه وار دنبال تو راه می افتادم ،به خاطر خنده ی عشق بود! و اگرساعت ها در مسیر عبورت منتظر می ماندم تا مهر وجودت را حس کنم ، دلیلش خنده ی عشق بود ! اگرشب ها رویای وصال تو را در سر می پروراندم و از خواب فاصله میگرفتم ، مقصر خنده ی عشق بود .! آیا میدانی چرا؟

 
زیرا در نگاهت عشق را دیدم که به من لبخند می زد!…

 
اگر کتاب ها و درس ها را گوشه ی اتاق رها کردم و فقط کتاب با تو بودن را مرور می کردم باز دلیلش خنده ی عشق بود !

اگر دنیا را زیباتر می دیدم و در خود شعف و نشاطی فزون تر داشتم باز به خاطر خنده ی عشق بود!

 
اگر زمستان هم برایم بهار بود ، مست و دیوانه نبودم ، عاقل و هوشیاری بودم که مدهوش خنده ی عشق شدم.

 
پس بازهم مقصرخنده ی عشق بود…

انتهای پیام/