در این مطلب به بررسی لایحه ای می پردازیم که اخیرا توسط کمیسیون امنیت ملی مجلس به تصویب رسیده است. لایحه مذکور، در مورد موافقت نامه ایران و روسیه برای همکاری در حوزه امنیت اطلاعات است که مورد تصویب مجلس نیز رسید.
به گزارش گجت نیوز، بر اساس گزارش های منتشر شد، نمایندگان عضو کمیسیون امنیت ملی مجلس، در اواخر آبان ماه، اقدام به تصویب لایحه ای کردند که دولت به مجلس ارائه کرده بود. در روز ۱۳ آذر نیز مجلس به بررسی این لایحه اقدام کرد، اما هنوز به مرحله تایید نهایی نرسیده است.
با وجود عدم تایید نهایی، اما برخی صاحب نظران معتقدند که این مورد نیز شبیه مواردی همچون طرح صیانت و نقض حریم خصوصی کاربران، به تصویب مجلس خواهد رسید. افراد متخصص این حوزه از این لایحه و محتویات آن، نگران هستند و خطر امنیت اطلاعات و حریم خصوصی کاربران را از هم اکنون هشدار می دهند.
خطر امنیت اطلاعات، حتی امروزه نیز با وجود فیلترینگ وسیع و استفاده بیشتر مردم از فیلترشکن و حملات سایبری در نتیجه آن، در سطح بالاست و با گسترده تر کردن این فیلترینگ، معلوم نیست مرزهای خطر تا کجا باز شوند.
بر اساس گزارش های منتشر شده، این توافقنامه در زمان دولت دوازدهم و در سال ۱۳۹۹ منعقد شد؛ اما لایحه آن در دولت سیزدهم و در تیرماه امسال تهیه و به مجلس ارسال شد.
گفتنی است که دو طرف، با وجود قطعی نشدن سند و توافق همکاری، مدتی است که در این خصوص همکاری هایی با یکدیگر داشته اند و اسناد همکاری میان دو کشور، حتی امضا نیز شده است.
در این بخش به بررسی این لایحه مهم می پردازیم؛ چون می تواند آینده کاری بسیاری از کاربران را در ایران تحت تاثیر قرار دهد. در بخش اول این لایحه و در مقدمه آن، علت انعقاد این توافقنامه را توجه به وجود تهدیداتی مانند نقض حاکمیت، امنیت و تمامیت ارضی کشورها، وارد کردن خسارات اقتصادی به تأسیسات زیرساخت های مربوط به اطلاعات، دسترسی غیر مجاز به اطلاعات رایانه ای و انتشار اطلاعات زیان بار برای نظام های اجتماعی-سیاسی و محیط معنوی، اخلاقی و فرهنگی دولت ها می دانند.
این لایحه از ۹ ماده و یک ضمیمه تشکیل شده است و از مواد آن می توان به مواردی مانند تهدیدات اصلی در حوزه امنیت اطلاعات، حوزه های اصلی همکاری دو جانبه، اصول کلی همکاری، اشکال و سازوکارهای همکاری، حفاظت از اطلاعات و تأمین مالی اشاره کرد.
در این لایحه مواردی ذکر شده است که تهدید علیه امنیت اطلاعات برشمرده می شود. از جمله این موارد می توان به مثال های زیر اشاره کرد:
بر اساس همین موارد ذکر شده، حوزه هایی که دو کشور با بکدیگر همکاری خواهند داشت نیز در این لایحه ذکر شده است:
با انتشار جزئیات این لایحه، افراد زیادی نگرانی خود را در خصوص این لایحه ابراز کرده اند. یکی از این افراد، حامد بیدی مدیرعامل سایت کارزار است که با عملی شدن این لایحه، اوضاع ایران را به زمان جنگ سرد تشبیه می کند و هشدار افزایش فیلترینگ و استعمار و محصور شدن در میان ابزارهای روسی را از هم اکنون می دهد. هرچند که حالا نیز در این میان گرفتار شده ایم.
کارشناسان حقوقی و قضایی نیز هشدار خود را مورد این که روسیه ، احتمال جاسوسی و سوء استفاده از اطلاعات ایرانی ها را دارد، اعلام کرده اند.
آنها معتقدند روسیه با نفوذ بیشتر از اکنون بر پایه های دیجیتالی کشور، می تواند کشور را به شیوه خودش مهندسی و تغییر دهد و از جهات مختلف می تواند بر ما حکمرانی کند. این حکمرانی می تواند از قطع اینترنت تا نشر اطلاعات امنیتی و حتی داده های حساس کشور باشد.
در این توافقنامه، ایران طرف ضعیف است که در واقع برای کمک خواهی، پیشنهاد این توافقنامه را داده است. صاحب منصبان باید این نکته را در نظر داشته باشند که اجازه ندهند طرف روسی، بیش از حد قرارداد شده، پا را فراتر بگذارد. همچنین باید تلاش شود تا حد امکان از ارائه اطلاعات مهم کشور به طرف روسی اجتناب شود.
یکی از مواردی که کارشناسان سایبری، همکاری با روسیه را در خصوص امنیت سایبری، نادرست می دانند این است که همکاری با کشوری که فیلترینگ و محدودیت دسترسی برای کاربران خود دارد، می تواند حتی خطرات و حملات سایبری را نیز افزایش دهد.
کمک گرفتن از کشوری که به طور آشکار ناقض حریم خصوصی کاربرانش است، نمی تواند کمکی در حوزه امنیت اطلاعات و ارتباطات به ارمغان آورد. همچنین احتمال کنترل روسیه بر سیستم های حساس ایران نیز وجود دارد که باید قبل از هر اقدامی این مسائل بررسی می شد.
به همین دلیل سعید سوزنگر، کارشناس سایبری در مصاحبه ای گفته بود که اجرای کامل این تفاهمنامه مساوی با افزایش محدودیت دوجانبه هم از طرف دولت روسیه و هم از طرف دولت ایران برای کاربران اینترنت است.
بسیاری از کارشناسان مسائل سیاسی نیز معتقد هستند که علت دادن سرورهای مهم و پر از اطلاعات دست روسیه، دال بر این باور است که شرقی ها، امنیت اطلاعاتی بیشتری از غربی ها دارند و به جای این که اطلاعاتمان به دست غربی ها بیافتد، خودمان آنها را در دست شرقی ها بگذاریم.
بنا به گفته های سعید سوزنگر، علت این نگاه های متفاوت مردم و دولت نسبت به این مسئله، در تفاوت نگاه به معنای کلمه امنیت است.
امنیت از دیدگاه رجال سیاسی، یعنی افزایش محدودیت برای جلوگیری از نفوذ و همین کلمه از دیدگاه متخصصان، داشتن دنیایی آزاد و شاد برای کودکانمان و حفظ حریم خصوصی و حق شهروندی است.
بر اساس گزارش های منتشر شده، این لایحه هنوز به تصویب کامل توسط مجلس درنیامده است و امکان لغو آن نیز با احتمال صدم درصد وجود دارد. اما دولت های ایران و روسیه همچنان در حال همکاری در این زمینه بدون توجه به قوانین هستند و در صورت به وجود آمدن مشکل، به خاطر نبودن توافقنامه رسمی و بین المللی، پایان خوشی برای ایران نخواهد داشت.
با این حال باید منتظر ماند تا ببینیم چه عاقبت نه چندان خوشی در انتظار کاربران اینترنت در ایران است و آیا قرار است فیلترینگ شدیدتر شود؟
فرماندار زرند بر ایجاد زیرساخت ورزشی برای کارگران، توسط صنایع تاکید کرد و گفت: باید به سلامتی قشر کارگر توجه شود.
دانشجویان اساتید و کارکنان مجتمع آموزش عالی شهرستان زرند امروز(یکشنبه) در تجمعی از خیزش دانشجویان و اساتید آزادی خواه حامی فلسطین در آمریکا و اروپا حمایت کردند.
علی رغم اینکه نمایندگان کارگران اذعان دارند که در هفته های گذشته پیشنهاد افزایش ۳۵درصدی حق مسکن از سوی دولت مطرح شده است, اما امروز معاون وزیرکار گفته است,پیشنهادی برای افزایش حق مسکن کارگران نداریم.
فرماندهی حوزه مقاومت بسیج باقر العلوم (ع) زرند به مناسبت نُهُم اردیبهشت ماه؛ روز ملی شوراها پیام تبریکی بشرح ذیل صادر نمود.
ارسال دیدگاه
قوانین ارسال نظر