بــه سود بعضیا! به ضــرر خیلیا!

این روزها، با وجود اینکه بسیاری از مردم زرند (با جمعیتی حدود ۱۴۰ هزار نفر) «ترس کرونا» دارند، اما متاسفانه «راه ورود کرونا» از طریق کامیون‌ها و تریلی‌ها وارده به این شهرستان، بخاطر سودی که تعداد معدودی از افراد از مسیر باربری معادن و کارخانجات در این شهرستان می‌برند، بسته نمی‌شود.

صدای زرند – جواد زمانی: هرچند بعد از شروع شیوع کرونا در زرند چندین نفر از شهروندان در مورد خطر ورود کامیون‌ها به این شهرستان به من پیام‌هایی داده بودند و ما نیز یک یا دو مرتبه به صورت کلی به این موضوع ورود کردیم، اما از دیروز که یکی از اعضای شورای شهر زرند با من تماس گرفت و این هشدار را با نگاهی متفاوت به من گفت، چندین مطلب در این باره نوشتم و هربار آن را به دلیل اینکه احتمالاً به برخی از افراد برمی‌خورد پاک و پاره کردم! اما این آخرین مطلبی است که نوشته‌ام و منتشر می‌کنم و اگر به کسی هم برخورد چندان مهم نیست، زیرا اکنون عمیقاً باور دارم که کاری که می‌کنم درست است!

در گفتگوی تلفنی که با “فرهاد اسدی” عضو شورای شهر زرند داشتم، وی با ابراز نگرانی از ورود زیاد کامیون‌ها از استان‌های مختلف به شهرستان زرند، در این باره بیان داشت: بسیاری از شهرستان‌هایی که کارخانجاتی بزرگتر از زرند دارند، برای جلوگیری از شیوع کرونا باربری‌های خود را تعطیل یا محدود کرده‌اند، اما زرند…

وی افزود: در این باره با مسئولین شهرستان صحبت‌های زیادی داشته‌ام اما متاسفانه تا این لحظه فایده‌ای نداشته است، هرچند آقای محمدی رئیس دادگستری و آقای دکتر رشیدی رئیس شبکه بهداشت نسبت به این موضوع نگاه مثبتی دارند.

در گفتگویی که با آقای مهدوی، یکی از کامیونداران زرندی، نیز داشتم، وی در این باره بیان داشت: من و بسیاری از کامیونداران زرندی الان حدود ۱۵ روز است که ماشین‌های خود را خوابانده‌ایم و برای سلامتی خود، خانواده و مردم شهر حاضر نشدیم که باری را جابجا کنیم و از شهر خارج شویم، اما این در حالی است که روزانه تعداد زیادی از کامیون‌ها از شهرهای مختلف برای بارگیری به شهر زرند می‌آیند، و نظارت مناسبی هم از نظر بهداشتی روی آن‌ها نیست.

این موضوع وقتی نگران‌کننده‌تر می‌شود که بدانیم بسیاری از این کامیون‌ها که به زرند می‌آیند از شهرهایی پا به زرند می‌گذارند که اکنون کانون شیوع کرونا هستند. شهرهایی نظیر یزد، تهران، قم، اصفهان، گرگان و… که راننده‌های این کامیون‌ها برای رسیدن به شهر زرند گاهاً تمام ایران را دور زده‌اند و در شهرهای مختلف استراحت کرده‌اند تا به زرند رسیده‌اند و برای بارگیری در زرند هم باید حداقل نصف روز در شهرستان بماند و در این زمان گاهاً مجبور هستند به سوپرمارکت‌ها و رستوران‌ها سطح شهر مراجعه کنند.

بدون شک در این «روزهای کرونایی» با کسادی بازار هرکسی به اندازه‌ی خودش ضرر کرده است. آن مغازه‌داری که تمام امیدش را به سود پایان سال بسته بود شاید فقط ۵۰ میلیون تومان ضرر کرده باشد، اما قطعاً این ۵۰ میلیون تومان بخش بزرگی از زندگی خانواده این بازاری بوده است که دیگر نمی‌تواند به راحتی این کسری بزرگ را جبران کند.

به نظر شما اگر با تعطیلی باربری معادن و کارخانجات شهرستان برای مدتی محدود، به برخی «افراد خاص» زیان مالی وارد شود، چه اتفاقی خواهد افتاد؟! درست است، شاید درآمد روزانه هر کامیون‌دار یک میلیون تومان و شاید بیشتر باشد و درآمد حاصل از فعال بودن سیستم باربری شهرستان برای پایانه‌های باربری و کارخانجات قطعاً بسیار زیاد است، اما از نگاه این قلم در بحران ایجاد شده و برای حفظ سلامتی جامعه، هرکسی باید به اندازه خودش ضرر کند و وقتی این ضرر را به عنوان نسبتی از دارایی کلی و متوسط درآمد ماهانه هر فرد درنظر بگیریم، قطعاً فرق چندانی بین آن مغازه‌دار که ۵۰ میلیون تومان ضرر کرده و صاحبان کارخانجات نخواهد بود…

نمی‌دانم چطور باید اهمیت این موضوع را باز کنیم تا برخی افراد بدانند در این مسیری که در حال حرکت در آن هستیم «فاجعه‌ای در راه است»، و اگر هرچه زودتر اقدامی برای جلوگیری از این فاجعه صورت نپذیرد، «پشیمانی دیگر سودی نخواهد داشت»…

لازم به توضیح است که این مطلب تنها از سر دلسوزی و برای آن دسته از افرادی نوشته شده است که از عمق فاجعه‌ای که احتمالاً در انتظار زرند است، خبر ندارد؛ و کسانی که از احتمال این فاجعه خبر دارند اما به آن باور ندارند و کاری نمی‌کنند را با وجدانشان تنها می‌گذاریم.

انتهای پیام/