خبرنگاری با ۸۷ سال سن در کوهبنان

شهرستان کوهبنان بر بلندای شمال استان کرمان خبرنگاری دارد با ۸۷ سال سن که شاید خیلی ها از وجودش بی خبر باشند.

به گزارش صدای زرند از کوهبنان ، مرداد روز شهادت محمود صارمی خبرنگار شهید خبرگزاری جمهوری اسلامی در افغانستان به عنوان روز خبرنگار نامگذاری شده است؛ روز تجلیل و تشکر از کسانی که با عشق و علاقه بلکه با جان و دل در عرصه خبرنگاری و روزنامه نگاری قلم می زنند تا حقایق را صحیح و شفاف برای مردم بیان کنند.

به همین مناسبت امام جمعه کوهبنان، معاون سیاسی و اجتماعی فرماندار، رییس اداره فرهنگ و ارشاد اسلامی و شماری از خبرنگاران شهرستان به دیدن ˈعلی اصغر شکوهیانˈ خبرنگار پیشکسوت استان رفتند.

او سال ها به دلیل بیماری و کهولت سن خانه نشین شده است و در حالی که با دو عصا حرکت می کرد با روی باز و تبسم پذیرای میهمانان شد.

شکوهیان که متولد سال ۱۳۰۶ است از سال ۱۳۲۰ با نمایندگی روزنامه اطلاعات کارش را آغاز نمود و با بیش از ۷۰ سال خدمت به خانواده بزرگ مطبوعات هیچگاه از تلاش و کوشش باز نایستاد و سال ها با عشق و علاقه برای اعتلای سطح فرهنگ دیار کوهبنان با به جان خریدن سختی ها و پای پیاده تلاش کرد.

کسی که به عنوان اولین و قدیمی ترین خبرنگار کوهبنان ۷۰ سال از بهترین روزهای عمرش را در راهی سپری کرد که بسیاری از ما امروز در ابتدای مسیر آن هستیم.

او که هر روز صبح با طلوع خورشید از خانه بیرون می آمد و تا غروب خورشید با پای پیاده در کوچه پس کوچه های کوهبنان می گشت تا روزنامه ها را به دست مخاطبانشان برساند و در جهت ارتقای سطح فرهنگ و اطلاعات عمومی مردم گام بردارد.

اکنون بیش از ۱۲ سال است که به دلیل کهولت سن و بیماری پاهای این روزنامه نگار کهنه کار دیگر توان حرکت ندارد و خوابیدن بر روی تخت فلزی کنج خانه کار هر روز اوست.

به این امید چشم به در خانه دوخته تا دوستان قدیمی و مدیران امروز یادی از وی کنند که البته مدیران شهرستان کوهبنان کوتاهی نکرده اند و هر چند وقت یک بار به دیدنش می روند و از خاطرات خوش علی اصغر شکوهیان بهره مند می شوند.

چه سخت است ۱۲ سال در خانه ماندن و بیرون نیامدن برای کسی که سال ها در راه فرهنگ و اطلاع رسانی زادگاهش موهایش را سپید کرده، کمرش خمیده شده، گوش هایش سنگین و چشم هایش کم سو شده است.

مرد اهل قلم و رسانه که هیچگاه به دنبال منفعت شخصی نبود و اگر این چنین بود اکنون بدون حقوق و مستمری بازنشستگی به سختی زندگی نمی کرد.

او که هیچگاه به دنبال تقدیر و تشکر نبوده و البته ما و حیات خبرنگاری و روزنامه نگاری خود را مدیون امثال شکوهیان می دانیم و در قبال پیشکسوتان وظایفی داریم.

انتهای پیام /