در پی نقدهای پارتیزانی از سوی برخی افراد ناشناس از مدیریت اجرایی شهرستان زرند، یادداشتی توسط حسن ضیاالدینی “پیرامون این نقدها” که با هدف به چالش کشیدن فرماندار زرند منتشر شده است، در ادامه آورده شده است.
نقد قدرت اگر منصفانه باشد موجب رشد و پویایی جامعه می‌شود، ولی اگر انتقاد در کانال ناواقعیت‌ها و شبهات اثبات نشده شکل گیرد موجب ناامیدی جامعه و توامان خود عامل بزهکاریهای متعددی می‌شود که دود این ناهنجاری به چشم تمام شهروندان می‌رود.
اینک اما واقعیت این است که بین نگاه و گفتمان مردم و نظام برآمده از دل همین مردم، فاصله افتاده است. مردم سبک های متعدد زندگی خود را می طلبند و نظام، فقط یک نوع سبک زندگی را به رسمیت می شناسد.
ایمان قلبی تاثیر معجزه آسایی بر سلامت روان انسان دارد و بر عکس، تظاهر به دینداری نه تنها اثرات مفیدی بر سلامتی روان ندارد که خطر مشکلات روانی از جمله اضطراب، افسردگی و خودشیفتگی را افزایش می دهد.
آیا این همه هزینه کردن برای رسیدن به یک پست با حقوق شورایی ارزش دارد؟ مگر حقوق دریافتی هر عضو شورا، برای شهری مانند زرند چقدر است که لازم است بالای ۵۰ میلیون تومان برای رسیدن به آن هزینه کرد؟
حتی جمعیت نسوان زرند همه باور ندارد که آنها نیمه‌ی گمشده شهر هستند نشانش را می توان در ثبت نام شوراها به وضوح دید. در حالی که بخش یزدان‌آباد ۸ نفر خانم برای شوراها ثبت نام کرده‌اند اما در شهر زرند که جمعیتش چند برابر بخش یزدان‌آباد است تنها ۶ خانم کاندیدای شورای شهر شده‌اند.
همسر و دو فرزند خادم الحسین (علیه السلام) زنده یاد سرهنگ پاسدار حاج “عباس ایزدی” که ۱۸ دی ماه ۹۵ در اثر تصادف بنز ۱۰ تن با پژو پارس در جاده کوهبنان – زرند در حوالی کیانشهر درگذشت دلنوشته ای زیبا به مناسبت فرارسیدن ولادت امام حسین (ع) و روز پاسدار در اختیار پایگاه خبری صدای زرند قرار داده اند.
تدبیر دولت آن اتحاد شکل گرفته حول محور آمریکا علیه کشور را شکست و هنرمان این است که نگذاریم دوباره شکل بگیرد. تدبیر دولت حداقل آرامش نسبی را به کشور، آرامش در روابط مدیریت شده و کنترل شده با کشورها، آرامش مناسبتری در اقتصاد و بازار و سرمایه گذاری در کشور و آرامش در اعصاب و روان مردم را بازگردانده است. تدبیر دولت، کشور را به ریل حرکت به جلو و به ریل حرکت به سمت کاهش مشکلات و امید بیشتر بازگرداند.
همانطور که نمی‌توان منکر کارهای محمدی در شهر بود دور از انصاف است چشم بر کارهای که در زمان مدیریت رشیدی، شفیعی، عرب‌نژاد، عسکری، یزدانپناه… بست؛ قضاوت “تیکی” (علامتی برای چهار گزینه) در مورد افراد بدون شناخت ظرفیت و پتانسیل موجود شهرداران وقت، یک اشتباه فاحش است و هیچ انسان منصفی حاضر به قبول آن نیست.
به زعم نگارنده این سطور و بسیاری از صاحبان قلم و رسانه‌ها بزرگترین چالش شورای شهر چهارم زرند نداشتن روابط عمومی قوی بوده است؛ هرچند با ریاست مهدی برهانی‌نژاد این خلا تا حدودی پر شده است اما خیلی از دستاوردهای شورا را دیگران با حضور فعال خود در رسانه‌ها و صد البته غفلت شورا مصادره کرده‌اند!
نیکوست متولیان فرهنگ با همان جدیت که برای کسب پایتختی کتاب تلاش کردند برای هموار شدن مشکلات نویسندگان شهرمان بکوشند، تا اگر بعد از سال‌ها پایتخت کتاب شدیم حقیقتی باشد که لااقل نویسندگان شهرمان باور کنند که این امتیاز یک “شو”ی فرهنگی نیست!
در هر صورت رسالت هنر نقد جامعه است، تا خوبی‌ها از بدی‌ها متمایز گردد؛ که در این نمایش آنچنان رنگ و بویی نداشت. ولی اینکه چه شده است برخی از اعضای شورای شهر از بردن نام انتخابات در این نمایش ناراحت شده‌اند جای بسی تفکر و تحلیل مجزا از این متن دارد؛ اما فکر می‌کنم آدم‌ها از بس که وسواس دارند تا یکی یک فحش را روی زمین می‌اندازد سریع صاحب‌اش می‌شوند و آن را برمی‌دارند و به زیر بغل خود می‌زنند… پس بهتر است اینجور موقعه‌ها وسواس را کنار بگذاریم و هر کسی کار خود را انجام دهد و همانطور که کسی در کارهای اعضای شورا، فرمانداری، شهرداری، نماینده مردم و… دخالتی ندارد، بهتر است کسی هم در کار هنرمندان هم دخالت غیرکارشناسی نکند و وسواس‌گونه به هر کار هنری نگاه نشود.