کم آبی و بی آبی در زرند غوغا می‌کند

زمانی بود که بزرگترین مشکل مردم زرند فقط آسفالت بود و هیچوقت آبی که مایه حیاتشان است به این اندازه برایشان مشکل ساز نبوده!

صدای زرند – جواد زمانی بابگهری: آن زمان، که مشکل اصلی آسفالت بود، زندگی سخت می‌گذشت، اما می‌گذشت و همه می‌گفتیم “چون می‌گذرد، غمی نیست!” اما این روزها تصور می‌کنم “نکند کم کم باید به گذشت زندگی در این شهرستان به خصوص در حومه و روستاها هم شک کنیم؟!” وقتی آب نباشد، قطعاً چیزی از زندگی باقی نخواهد ماند…

این روزها، گاهاً از اینکه مدیر یک رسانه در شهرستان زرند هستم حالم بد می‌شود! روزی نمی‌شود که چندین پیام و حتی گاهاً تا بیش از ۱۰۰ پیام از گوشه و کنار شهرستان در مورد کم آبی و قطعی آب نداشته باشیم! من واقعاً خجالت می‌کشم و نمی‌دانم به این پیامها چه پاسخی باید داد! آیا مسئولین هم از این موضوع خجالت می‌کشند یا نه، نمی‌دانم!

اینکه چه کَس یا کَسانی در این ماجرا مقصر هستند را هم نمی‌دانم، ولی قطعاً این کم آبی نتیجه یک سال و دو سال نیست؛ اما امسال است که نتیجه کم کاری یا کم توجهی این افراد، بدجور بر زندگی مردم فشار آورده است. آنهم در سالی که بارش‌ها نسبتاً بهتر بوده است و مشکل در تامین آب اعلام می‌شود! یعنی آب هست ولی نمی‌توانیم بیرون بکشیم و در اختیار مردم قرار دهیم… یعنی گیر کار در داشتن یک چاه بیشتر یا اصلاح چاههای موجود است! یعنی کاری که باید پیش از این فکری برایش می‌شده ولی…

تصور اینکه در طول روز فقط ۲ ساعت یا حتی گاهاً هر چند روز یک بار، آن هم فقط چند ساعتی آب داشته باشی، خیلی سخت است. تابستان که باشد و کرونا هم باشد، تصور این کم آبی سخت تر هم می‌شود.

می‌دانیم، حتماً و قطعاً مسئولین در فکر چاره هستند و درگیر اقدامات لازم! اما نباید خود را با کارهای جزئی و موقت فریب داد. به نظر باید این مشکل، اساسی حل شود و باید در اولویت اصلی مسئولین شهرستان قرار گیرد و باید فکر چاره ای اساسی و فوری برای رفع این مشکل کرد. اینکه مسئولی در شهرستان نباشد و در بین مردم قدم نزند، قطعاً نمی‌تواند به اندازه کافی کارایی داشته باشد. باید به میان مردم برویم و مشکلات را لَمس کنیم، تا بتوانیم با قدرتی واقعی برای حل مشکلات قدم برداریم. پیشنهاد می‌کنم مسئولین روزهایی که در روستاها و یا شهرک های اطراف شهر آب نیست را تجربه کنند؛ شاید معنی واقعی این فشار را درک کردند و برای حل آن قاطعانه تر ورود کنند.

جا دارد این موضوع را به عنوان یک “درخواست عمومی” از عفت شریعتی نماینده مردم در مجلس هم مطالبه کنیم. ایشان با پیگیری‌هایی که در چند وقت اخیر داشته‌اند نشان داده‌اند که می‌توانند از مسیری درست، در این زمینه هم ورود کنند و با تذکراتی که قطعاً می‌توانند مفید واقع شوند، و علاوه بر نان، می‌توانند پیگیر آب مردم این دیار هم باشند.

به امید حل این مشکل، و آبادانی این دیار که “مسئولینش می‌گویند زَرخیز است!”

انتهای پیام/