تشییع پیکر دو شهید گمنام در خانوک (گزارش تصویری)

سلام وخداقوت بر مردم ولایت مدار شهرستان زرند خصوصا مردم شهید پرور خانوک که امروز میزبان دو شهید گمنام بودند.خواهروبرادرم مواظب باشیم شهدا ،رهرومی خواهند واز خود شهدا مدد بخواهیم که پیرو راهشان باشیم انشاء الله ،به عنوان یک برادر شهید که ۳۳ سال بردار که نه دوست از دست دادم ،خدمت شما عرض می کنم که از این دو شهید خوب پذیرایی کنید.هر وقت گذرتان به قبر این دو شهید وهمه شهدای گمنام می افتد به نیابت همه پدر ومادران ،خواهر وبرادران شهداء همسروفرزندان این عزیزان سلام وصلوات بفرستید ویادشان را گرامی بدارید .شایدیکی از این دو برادر من باشد .مطمئن باشید هر انچه که از شهداء بخواهید به شما می دهند فقط کافی است دستت را دراز کنی.التماس دعا ودر پایان این چند جمله را در وصف همه مادران شهدای گمنامی که هر روز انتظار فرزند خودرا می کشند تا بیاید ویا شاید پلاک واستخوانی ،هرچند تعداد زیادی از والدین شهداء به رحمت خدا رفتند وبه فرزند شهید خود پیوستند وآرزوی دیدن فرزند را در دنیا به گور بردند .حالاگوش کن ،مادر سال‌هاست هر روز صبح کوچه‌های خاکی را آب و جارو می‌کند، خانه را مرتب نگه می‌‌دارد، غذای مورد علاقه فرزندش را درست می‌کند و چشم را به جاده می‌دوزد تا عزیز سفر کرده‌اش، بازگردد.
ناله‌هایش بوی انتظار می‌دهد و قلبش در تپش دیدار است؛ گاهی به جگر گوشه‌اش التماس می‌کند که فقط یک بار به خوابش بیاید و جای خود را نشان دهد، برایش حنابندان می‌گیرد، وقتی شهدای گمنام را می‌آورند به استقبالشان می‌رود، در حالی که قاب عکسی در دست دارد، سراغ فرزندش را از شهدای گمنام می‌گیرد.
گاهی به تل زینبیه کربلای ایران می‌رود تا بوییدن عطر فرزندش دل تنگش را آرام کند، می‌رود، مدتی آرام است، دوباره که به خانه برمی‌گردد دلش هوای کربلا را می‌کند، این راهها توان را از زانوانش گرفته اما دریغ از یک نشان…
این انتظار چقدر زیبا در کلام رهبر معظم انقلاب امام خامنه ای مد ظله العالی بیان شده است: «چقدر سخت است یک خانواده‌ای مفقودالاثر داشته باشد، خانواده‌ای که نمی‌دانند جوانشان زنده است یا نه، هر لحظه‌ای برای آنها مثل شب عملیات است، دائم در حال نگرانی‌اند آیا زنده است، آیا شهید شده آیا زنده خواهند ماند آیا او را خواهند دید؟». برادر شما حسین التماس دعای مجدد از همه شما بزرگواران دارم .