چه دلچسب بود هوای حرم و چه تماشایی بود پرواز کبوترانت

((السلام علیک یا علی بن موسی الرضا المرتضی))

بر حرم دوست پرستو شدم                  ریزه خور ضامن آهو شدم

بقعه ی تو قبله ی اهل دل است                 نام رضا چاره ی هر مشکل است

صدای زرند: یا امام رضا (ع)، ای هشتمین ستاره ی امامت که آسمان ما ایرانیان را روشن ساختی، قلب های تاریکمان را با نور هدایتت روشن ساز. مولا جان هر وقت که نامت در دفتر ذهن جلوه گر می شود، ناخودآگاه به سمت حرمت می چرخم، دست بر سینه می گذارم و زمزمه ام این است: ((اسلام علیک یا علی بن موسی الرضا المرتضی)).

یا امام رضا (ع) ای شفاعت کننده ما نزد خدا، ای غریبی که ما به دوستی ات مفتخریم، سلام ما را بپذیر و اجازه بده پرنده ی حب ما در آسمان سبز امامتت همیشه پرواز کند. آقا جان، دوست دارم قلبم را پروانه سازم تا به راحتی گرد حرمت طواف کند و هر وقت خواست بر بارگاهت بوسه مهر بنشاند.

یا امام رضا (ع) ای بهترین درمانگر و شفادهنده ی بیماران، ای شادی بخش روح های افسرده و غمگین، یادم هست سفر قبل که مهمان صحن و سرای مطهرت بودم، چه دلچسب بود هوای حرم و چه تماشایی بود پرواز کبوترانت و چه شنیدنی بود اذان نماز و چه پر فیض بود در صحن و سرای شما سر طاعت و عبودیت در پیشگاه باری تعالی فرود آوردن.

یا امام رضا (ع) ای ضامن آهو، ای طبیب امراض بی طبیب، افتاده ای هستم زیر درخت کرامتت. هر برگی که بیفتد توتیای چشم می سازم. مولا جان می دانم که قایق عقلم هرگز به دریای وجود الهی ات راه نمی یابد پس منتظر باران رحمتت می مانم. شاید جان خسته ام از فضل و کرمت تازه گردد.

یا امام رضا (ع) ای دریای علم و بخشش، ای معطر از وجود پاکت سر زمین ایران، من که طاقت دوری را پس از هر سفر ندارم. ای اماما اجازه بده تا در سرزمین قلبم، ضریح طلایی کوچکی از یادت بنا کنم تا لحظه دلتنگ شدن سر به درون بیفکنم و در خلوت و تنهایی بر سر سجاده نماز، شمارا صدا بزنم و بگوییم: ((اسلام علیک یا علی بن موسی الرضا))

عباس هرارانی پور