کاغذ تئاتری یا تئاتر کاغذی؟!! / دلنوشته ای از این روزهای تئاتر در زرند

بهر حال باید کمک کنند تا چراغ تئاتر روشن بماند و صندلی هایش گرم. مسئولین باید جایی برای تئاتر خالی بگذارند نه برای امروز بلکه برای آینده. اما جدای از مسئولین چشم همه هنرمندان تئاتر به دستهای گرم و سخاوتمند صاحبان اصلی تئاتر یعنی مردم کوچه و بازار بوده و همت اگر همه بیایند و کمک کنند اطمینان داریم که این رشته پویاتر و پررنگ تر خواهد شد و زرند را با نام تئاتر شهر خواهند شناخت.

باز هم تئاتر زرند در عرصه تئاتر استان کرمان خبرساز شد و تئاتری عاشق و دلداده این روزهای زرند کاری کرد کارستان…

 

RanginKaman_025521402

                  

به گزارش صدای زرند، محسن عزیزاللهی مدیر پلاتو تئاتر رنگ هنر پس از ماه ها وعده دادن بالاخره آن را عملیاتی کرد و برجسته ترین نمایشنامه نویس و کارگردان این روزهای یکی از جدیدترین تکنیک های تئاتری دنیا از فرانسه را به زرند آورد تا با کاغذ به کمک اجرای بهتر تئاتر بیاید.

                  

پس از کلی چانه زنی و این و آن را قانع کردن البته با حمایت های جدی و قاطع ریاست محترم اداره فرهنگ و ارشاد اسلامی زرند، آقای احمد رشیدی زرندی، کارگاه آموزشی تئاتر کاغذی استان کرمان در زرند شکل بگیرد.

                  

روزی که با مدیر کل محترم فرهنگ و ارشاد اسلامی استان کرمان جناب آقای فلاح و معاونین ایشان برای بازدید از این کارگاه به پلاتو رنگ هنر رفتیم آلن لکوک از همه کارهایی که برای برگزاری هرچه بهتر این کارگاه انجام شده تمجید کرد و همین موضوع باعث شد که مدیر کل هم از تلاش عزیزاللهی قدردانی کند البته نه با زبان خشک و خالی که دست به جیب هم شد.

                  

همین موضوع باعث شد دل توی دلمان بیاید که خدا را شکر کسی هست که صدایمان را بشنود، کسی هست که پس از سال ها ما را بفهمد.

                  

این اتفاق افتاد تا یادمان بیاید که او خودش از همین جنس است و می داند که تنها راه تغییر در جامعه فرهنگ است و البته اشاعه فرهنگ برقراری یک ارتباط خوب، سالم و سازنده آن هم در سالن های تئاتر. ناگهان قصه لهستان پس از جنگ جهانی دوم در ذهنم تداعی شد که رییس جمهورش زمان بازگشت به سرزمین ویرانش نه از ساخت مدرسه، هتل، دانشگاه، بیمارستان، کارخانه که از احداث سالن های تئاتر گفت.

                  

همه فرزندان زرند دل در گرو شهرشان دارند اگر گوشه چشمی از طرف مسولین باشد اگرچه روزی زرند را با زغالسنگ، پسته، سنگ آهن و کک می شناختند و امروز هم……………

اما باید ذائقه را تغییر داد و این معرفی با نام یکی از کارآمدترین ابزارهای فرهنگی که هنر تئاتر در ایران اسلامی است انجام بپذیرد.

                  

حیف که خیلی زود دیر شد، آرام آرام به روزهای پایانی این تلاش فرهنگی می رسیم و این سوال که هر کدام از ما برای بهتر برگزار شدن این کارگاه و استفاده بهتر از این تکنیک در اجراهایمان چه کردیم؟ و چه خواهیم کرد؟

                  

این کارگاه به ما یاد داد که کاغذ هم عاشق تئاتر است و می خواهد روی صحنه بیاید، به ما یاد داد که این هنر چه جایگاهی دارد، به ما فهماند اگر یار نیستیم لااقل بار هم نباشیم…………!!!!!

                  

به ما گفت: با زبان هنر چه کارها که نمی شود کرد؟

                  

حضور دانشجویان رشته تئاتر دانشگاه آزاد اسلامی زرند که با مساعدت موسس پلاتو رنگ هنر و دیدارشان با “لکوک” انجام گرفته بود شاید بتوان گفت که آغاز یک راه تازه در مسیر هنر نمایش دیار کریمان بود.

                  

آنها که مشتاقانه و علاقمند به بازگویی خاطرات جوانی “آلن لکوک” و پشت سر گذاشتن راه سخت تا رسیدن به اینجا که هست را شنیدند. رای دانشجویان شنیدنی و شیرین بود و او هم مشتاقانه به سوالات فنی پاسخ می داد و دیدگاه هایشان را هم می شنید.

                  

او که از حرفه ای بودن کار تئاتر در فرانسه سخن می گفت. می گفت که چقدر آرام و بی دغدغه به کار مورد علاقه شان می پردازند و درد نان هم ندارند و فقط کار کار کار…………

                  

او که می گفت: تئاتر کاغذی میتواند با سایر تکنیک ها ی صحنه ای هم تلفیق شده و طرحی نو دراندازد، تئاتر کاغذی که می تواند با هر سنی بخصوص کودک رابطه خوبی برقرار کند. بازهم کودک و تئاتر قرار گرفتن این دو واژه چقدر یک متن و یک کار را زیبا می کند و کنار هم بودنشان معجزه کودک که می تواند آینده روشن و پویا را فراروی هر جامعه ای قرار دهد و رکن اصلی فرایند یک تغییر از فرهنگی اجنماعی گرفته و حتی در سایر بخش ها هم و تئاتر که مِی تواند همراه یک کودک باشد تا قله رشد و توسعه یک جامعه بشری ابزاری که می توان آن را هم امتحان کرد چه اشکالی دارد تازه بقول قدیمی ها خرجی هم که ندارد.

                  

در روزگاری که همه رسانه ها ما را دوره کرده اند و هر کدام به نوعی بقول صادق هدایت روح آدم را می خراشد باور کنید تئاتر تنها رسانه ای است که می تواند به آن اعتماد کرد و قصه اش را شنیدید و بکار بست آدمهایی که روبرویت زندگی می کنند و تو آنها را می بینی حوادثی که با جان دل لمثشان می کنی، اتفاقاتی که شاید بشود جلویشان را گرفت و… و هزاران حرف نگفته دیگر…………………………

                  

بهر حال باید کمک کنند تا چراغ تئاتر روشن بماند و صندلی هایش گرم. مسئولین باید جایی برای تئاتر خالی بگذارند نه برای امروز بلکه برای آینده. اما جدای از مسئولین چشم همه هنرمندان تئاتر به دستهای گرم و سخاوتمند صاحبان اصلی تئاتر یعنی مردم کوچه و بازار بوده و همت اگر همه بیایند و کمک کنند اطمینان داریم که این رشته پویاتر و پررنگ تر خواهد شد و زرند را با نام تئاتر شهر خواهند شناخت.

                  

                  

 

انتهای یادداشت/