کوهبنان چرا توسعه پیدا نمی کند؟ (فصل دوم)

بسم الله الرحمن الرحیم

إِنَّ اللَّهَ لا یُغَیِّرُ ما بِقَومٍ حَتّىٰ یُغَیِّروا ما بِأَنفُسِهِم (سوره مبارکه رعدآیه ۱۱)

خدا حال هیچ قومی را دگرگون نخواهد کرد تا زمانی که خود آن قوم حالشان را تغییر دهند.

صدای زرند – مهدی زینلی: عدم پیشرفت شهر کوهبنان نسبت به سایر شهرهای در حال توسعه و پیشرفته اطراف ریشه در دلایل زیادی دارد که بحث در مورد آنها شاید برای برخی خوشایند نباشد! اگر در حال حاضر از نقاط ضعف شهر غافل باشیم و به تحلیل در نیاوریم به طور حتم دستیابی به نقاط قوت مشکل خواهد بود.

خدمات صورت گرفته در کوهبنان به دوره خاصی مربوط نمی شود و این خدمات به صورت پراکنده در دولت های  مختلف شامل حال این شهر شده است بعد از انقلاب اسلامی خدمات عمومی زیادی در اکثر شهرهای کشور و استان صورت گرفته است و این نعمت هم همانطور که ذکر شد در کوهبنان هم به صورت پراکنده صورت گرفته است و گامی در رفع محرومیت زدایی از چهره این شهر انجام گرفته است اما متاسفانه این محرومیت زدایی ها نه تنها این شهر را در مسیر پیشرفت سوق نداد بلکه شاهد عقبگرد در مسیر پیشرفت کوهبنان نیز هستیم.

عمده خدمات مهمی هم در این شهر انجام گردیده است که به قول دولتمردان با انجام این پروژه ها قطار پیشرفت و توسعه کوهبنان به حرکت درمی آید کارهایی از قبیل گاز رسانی، طرحهای هادی روستایی، و… اما متاسفانه امروزه هیچ گونه بارقه امیدی در پیشرفت کوهبنان مشاهده نمی شود و روز به روز بر سیل جمعیت مهاجر از این شهر افزوده می شود.

برخی مصادیق این عقب ماندگی از نظر توسعه و عمران عبارتند از:

۱- عدم پیشرفت و توسعه از لحاظ تقسیمات کشوری و جدا نمودن برخی از مناطق این شهرستان در دوره های مدیریتی برخی از مسئولان اسبق کوهبنان و الحاق  برخی از مناطق کوهبنان به شهر های زرند، راور و بافق یزد که در این میان مصداق مرغ پر کنده نصیب کوهبنان می گردد.

۲- عدم اجرا و کلنگ زنی هر گونه طرح و پروژه سراسری مانند کارخانجات و صنایع بزرگ  و کوچک و اشتغال زا.

۳- عدم توسعه راهای ارتباطی و مشکلات فراوان جاده ای از جمله وضعیت نامطلوب مسیر ارتباطی کوهبنان به کرمان، مسیر کوهبنان به یزد و بافق و عدم پی گیری های مداوم و مکرر برای احداث جاده جدید کوهبنان به مرکز کرمان که پس از چند سال که کلنگ زنی آن شروع شده به دلیل ضعف پی گیری برای اجرای این پروژه و عدم تخصیص اعتبار لازم تا کنون هیچ گونه اقدامی برای احداث این جاده صورت نگرفته است.

۴- عدم سر و سامان دادن به اوضاع اسفناک معادن و دعوت از سرمایه گذاران در بخش های مختلف معدنی و توسعه مناطق معدنی ذغالسنگ و معادن نهفته در منطقه کوهبنان.

۵- مشکل آب آشامیدنی و وفور املاح فراوان در آب این شهر، معضل بزرگ بیکاری جوانان و به بیگاری کشیده شدن آنها در شهر های همجوار و مهاجرت به این مناطق، بی توجهی مفرط به بحث میراث فرهنگی و گردشگری، صنایع دستی و وضعیت بهداشت و درمان و کشاورزی.

حال مسائل فوق سبب شده است که این شهر نه تنها هیچگونه پیشرفتی ننماید بلکه سبب منفک شدن قسمت هایی از کوهبنان، و الحاق آن به شهر های اطراف گردیده است. اگر  این روند اینگونه ادامه یابد از  این شهرستان چه خواهد ماند!؟ آیا نگرانی در این مورد منطقی نیست؟ این عقب ماندگی علل و عوامل متعددی  دارد که در اینجا به برخی از آنها اشاره می کنیم.

برخی عوامل عقب ماندگی شهرستان کوهبنان

۱- عملکرد ضعیف مسئولان قبلی

۲ـ ناکارآمدی مسئولان بومی  استان در سال های قبل

۳ـ اختلافات سیاسی و محلی که برخی  افراد سیاست زده به آن دامن زده اند.

۴ـ بی توجهی نمایندگان  حوزه انتخابیه در مجلس در ادوار مختلف نسبت به مشکلات کوهبنان.

۵ـ تنگ نظری ها ی معدودی از نیروها در کوهبنان از قبیل روسای بانک ها و برخی ادارات و عوامل دیگر…

در همین راستا باید اشاره کرد که مسئولانی نیز بودند و هستند که با پی گیری و تلاش در جهت حل مشکلات و خواسته های مردمی حرکت می نمایند که جای سپاس و تقدیر دارد. از جمله آقای سید مجتبی هاشمی فرماندار فعلی کوهبنان و آقای منصور متقی فرماندار قبلی، شهردار  کوهبنان آقای محسنی و آقای محمد فرشاد و برخی از نیرو های فعال و دلسوز شاغل در ادارات کوهبنان همچنین برخی فعالان فرهنگ که توانسته اند با برخی اقدامات خود  کوهبنان را آنطور که شایسته هست در  کشور مطرح نمایند، و گام های موثری برای پیشرفت کوهبنان بر دارند.

شرح این قصه مگر شمع برآرد به زبان                       ور نه پروانه ندارد به سخن پروایی

انتهای یادداشت/

مطالب مرتبط:

کوهبنان چرا توسعه پیدا نمی کند؟ (فصل اول)