یادداشت عید غدیر

هجده روز از ذیحجه می گذرد صدای پای کاروانی می آید که گویی راهش حق و مقصدش الله است.

صدای زرند: نبی مکرم اسلام (ص) پس از زیارت خانه ی حق با کاروانیان از حج برگشته با دستانی پر از فضیلت و ره توشه ای سرشار از اطاعت و بندگی.

او برگشته است تا پیامی را از جانب پروردگار که مامور به انجامش شده است در گوش همه ی امت نوید دهد. او برگشته است چرا که می خواهد یارو یاورش را در دین حق معرفی کند. او برگشته تا امت را به امامت فرا خواند.

او پیوند برادری اش را با کسی بست که گام هایش را در جهت تبلیغ آیین الهی مصمم تر می ساخت پیامبر (ص) می خواهد مردی را به امت و خلافت منصوب و معرفی کند که وفاداری اش به او، جهادش در راه حق، علمش در دین، ایمان و صداقتش بی نظیر بود.

او چه کسی بود جزء علی بن ابی طالب اولین امام امت و رهبر شیعیان. اری شکوه حج با حضور محمد (ص) یادآور آیین ابراهیم  بت شکن بود. چشم های آینده نگر محمد (ص) نگران سرنوشت امتی است که ابرهای تیره و سیاه را در انتظارشان می بیند.

کاروانیان در زیر بارش سوزناک پرتو های  آفتاب سرزمین غدیر ایستاده اند نسیم گرم صورت غبار آلودشان را نوازش می کرد و شن های داغ بیابان بر پاهای خسته شان بوسه می زند همه ی چشم های منتظر و قلب ها در تب و تاب انتظار سخنان گرم رسول خدا می تپید.

ندا می رسد ای پیامبر آن چه از سوی پروردگارت برتو نازل شده به مردم برسان و گرنه هرگز ابلاغ رسالت خدا نکرده ای.

نبی مکرم (ص) اندکی پس از شنیدن ندای آسمانی سخن آخرش را که سرنوشت ساز بود چنین فرمود: (من کنت مولا فهذا علی مولا ) این بود پاسخ محمد (ص) به چشمان غم گرفته ی تاریخ و گوش منتظر زمان که از دهان مبارکش شنیده شد علی (ص) بر گزیده ی محمد (ص) نیست بلکه او برگزیده ی خالق جهانیان است.

آری… محمد (ص) فقط ابلاغ گر پیام الهی بود

آری… روز غدیر روز تکمیل دین است، عید غدیر عید پیمان و عهد است.

عید غدیر بر حضرت ولی عصر (عج) و نائب بر حقش مقام معظم رهبری و همه ی مسلمانان جهان و عدالت خواهان مبارک باد.

…………………………………………

یادداشت از: فاطمه نامجو کوهبنانی

…………………………………………