درد کک‌سازی‌های زرند چگونه درمان می‌شود؟!

چند روز پیش یادداشتی با هدف اینکه ثابت کنم که واحدهای کک‌سازی زرند حال خوشی ندارند منتشر شد تا با اعداد بگویم نگاه طلب‌کارانه به شرکت فولاد زرند با داشتن واحدهای که به قولی از “جیب می‌خورند” نه تنها صحیح نیست، بلکه موجب می‌شود توقع عده‌ای که نگاه عمیقی به مسائل اقتصادی ندارند، بدون دلیل بالا رود، بخصوص که حالا فصل انتخابات است و بعضی کاندیداها یا طرفدارانشان به این سمت در حرکت هستند؛ عصبانیت و جبهه گرفتن عده‌ای برای یادداشت قبلی در همین راستا می‌باشد!

صدای زرند – حسن‌ضیاءالدینی: اما با همه‌ی فراز و فرودی که کک‌سازی‌های زرند با آن دست و پنجه نرم می‌کنند، علاج درد ناترازی مالی این دو کارخانه چگونه درمان می‌شود تا لااقل “کارانه کارگران” این دو کارخانه بیشتر شود؟! این مشکل راه دارد که نیاز به پیگیری دارد و فرماندار زرند قول پیگیری جدی در این زمینه داده است.

محصول کک‌سازی‌ها نیاز اولیه کوره بلند فولاد زرند است. وجود کوره بلند در زرند بعد از کوره بلند فولاد اصفهان در قالب پدافند غیرعامل دیده شده است تا در زمانی که به هر علتی اگر گاز کشور به دلایلی قطع شد، خللی در تولید محصول استراتژیک فولاد ایجاد نشود.

در کشور نزدیک به ۵۰ کارخانه فولادسازی وجود دارد که به صورت قوس‌الکتریکی (EAF) و احیا مستقیم (DRI) کار می‌کنند و تنها دو فولادسازی زرند و اصفهان به روش کوره بلند شمش تولید می‌کنند.

به قول ما “زرندیا” دعوا از اینجا شروع می‌شود که مصرف گاز برای هر تن فولاد در کوره بلند ۲۷ و احیا مستقیم ۴۲۵ مترمکعب است(شبکه اطلاع رسانی نفت و انرژی) که دولت این گاز را به صورت یارانه‌ای (سوبسید) به این کارخانه‌ها می‌دهد و به قولی دولت به واحد فولادسازی زرند و اصفهان ۶ درصد یارانه می‌دهد و به دیگر فولاد سازی ۶۸ درصد سوبسید پرداخت می‌کند (روزنامه دنیای اقتصاد)؛یعنی خوراک کوره بلند زرند که کُک‌متالوژی است از بخشی از یارانه محروم است و شاید اگر قرار بود هزینه واقعی گاز از فولادسازی‌های احیا مستقیم گرفته شود روزگاری بهتر از فولاد زرند نداشتند.

حداقل ۳۰ درصد مواد اولیه کک‌سازی‌ها زرند، کنسانتره زغالسنگ خارجی است‌ که‌ اجباراً به علت کیفیت پایین کنسانتره زعالسنگ داخلی باید با ارز خارجی از دیگر کشورها تهیه شود، که در حال حاضر قیمت هر تُن ۱۶ میلیون تومان برای فولاد زرند آب می‌خورد.

در ادامه چند پیشنهاد سازنده برای سودآوری و هم‌ترازی مالی کک‌سازی‌های زرند پیشنهاد می‌شود و مطمئناً این پیشنهادها از طرف پایگاه خبری صدای زرند پیگیری خواهد شد، موضوعی که به فرماندار زرند هم پیشنهاد شده و جناب سیدرضا حسینی‌نژاد قول  پیگیری دادند.

۱- مسئولین امر برای ۳۰ درصد کنسانتره زغالسنگ خارجی که نیاز اساسی و غیرقابل انکاری برای کک‌سازی‌های زرند است یارانه در نظر بگیرد (معادل یارانه‌ای که متوسط به یک کارخانه فولادسازی به صورت احیاء مستقیم پرداخت می‌شود) و به فرض اگر کک‌سازی‌های زرند خواستند بیش از این ۳۰ درصد از کنسانتره زعالسنگ خارجی برای هر تن کُک استفاده کنند، با نرخ آزاد زغالسنگ وارد کنند تا حمایت از تولید زغالسنگ داخلی پابرجا باشد.

۲- دولت می‌تواند با حذف ۹ درصد مالیات بر ارزش افزوده کنسانتره زغالسنگ خارجی، کمک شایانی در جهت به حداقل رساندن مشکلات کک‌سازهای کشور انجام دهد و این عدد می‌تواند معادل یارانه‌ای باشد که به گاز مصرفی دیگر فولادسازی‌ها پرداخت می‌شود!

۳- دولت به فرض هم اگر قادر به پرداخت یارانه به فولاد زرند نیست و ۹ درصد مالیات بر ارزش افزوده واردات زغال را هم نمی‌تواند حذف کند، می‌تواند به نسبت دیگر صنایع فولادی که از یارانه دولت استفاده می‌کنند به همین میزان اجازه صادرات محصولات بیشتری به خارج از کشور برای فولاد زرند در نظر بگیرد تا معادل یارانه‌ی داده نشده، جبران شود!

۴- دکتر ماشاءالله سهراب‌نژاد مدیرعامل شرکت زیسکو بارها از نامهربانی گمرک در ترخیص مواد اولیه، بخصوص زغالسنگ خارجی در نشست‌های خبری سخن به میان آورده است؛ اگر فرآیند تخلیه در گمرک حداقل برای فولاد زرند تسهیل  شود و مواد اولیه به موقع به کک‌سازی‌ها برسد و به تبع آن تولید کک‌سازی‌ها افزایش یابد، هزینه فرآوری در کک‌سازی‌ها (فعلا ۳ میلیون تومان است) کاهش می‌یابد. همین مورد می‌تواند کمک زیادی به کاهش ناترازی مالی کک‌سازی‌های زرند، داشته باشد.

در پایان صدای زرند پیگیر تلاش مسئولان برای دست‌یابی به اهداف بالا خواهد بود؛چرا که می‌داند هر “هزار تومانی” که به کارانه کارگران این دو کارخانه افزوده شود، چه تاثیر عمیقی در گردش مالی شهر که بازخوردش مستقیم در فروش مغازه‌داران و روحیه پرسنل کک‌سازی‌ها قابل ردیابی است، خواهد گذاشت.چه زیبا سعدی گفته است:
به راه بادیه رفتن به از نشستن باطل
و گر مراد نیابم به قدر وسع بکوشم