اشک های پدر شهید برای مردم بی پناه غزه

همین که فرماندار کنارش نشست صدای نازک اش که یادگار گازهای شیمیایی دوران دفاع مقدس بود را بلند تر کرد و از سکوت جهانیان در برابر ظلم و ستم رژیم کودک کش اسرائیل شکوه کرد، از شهید علی عرب و نحوه شهادت اش برای فرماندار سخن گفت اما از فرزند شهیدش و جراحت های برجای مانده در بدن اش که خانه نشین اش کرده است هیچ بر زبان نیاورد. خانه پدر شهید شبیه خانه پدر بزرگ های روستا بسیار ساده بود اما بوی بهشت میداد، برایمان پذیرایی آوردند، فرماندار اناری را از ظرف میوه برداشت و گفت تبرک است به خانه میبرم و با فرزندانم قسمت میکنم....