احمد یزادن پناه در جوانی وضعیت مالی خوبی نداشت اما توکلی بزرگ به خدا داشت. وی نمایندگی شرکت ایتالیایی “دیلمقانی” را در جنوب شرق ایران بر عهده داشت و بعد از اینکه شراکت خود را با محمدحسن دیلمقانی به هم زد، به تنهایی مشغول فعالیت های اقتصادی و تجاری در زمینه فرش شد و از این راه در مدت کوتاهی سرمایه زیادی به دست آورد.