من سپاسگزار معلمی هستم که اخلاق را به من اموخت نه تنبیه را!!

صدای زرند – عباس هرارانی: زنگ تفریح بود وارد مدرسه شدم پسرکی تنها لابه لای چند ماشین پارک شده نظرم را به خودش جلب کرد.

ناراحتی اش مرا به او نزدیک ساخت با دیدن من اشکهایش راه زمین را پیمود. علت بی تابی اش را جویا شدم، گفت: معلمی دارم که روزگار دستانی نوازشگر به او بخشیده است، سالم و بی عیب و نقص اما نمی دانم چرا دستان نوازشگرش نه تنها مرا در طول سال نوازش نکردند بلکه امروز از آنها سیلی هم خوردم! و هق هق کنان این جمله را به من گفت: من سپاسگزار معلمی هستم که اخلاق را به من اموخت نه تنبیه را.

چه باید کرد؟

متاسفانه چرا با گسترش فرهنگ تعلیم و تربیت و منع تنبیه بدنی… گه گاهی در گوشه و کنار این اتفاق می افتد مسئول این ماجرا کیست؟!!