گذر کن ای باران بر شهر من! گذر کن وبنگر که درختان تشنه اش دست به سوی اسمان دارند ونگاهشان بر ابر های سیاه و سفید دوخته شده است. می دانستی که این درختان به شوق امدن تو،برگ ها را ریخته اند!