در پی خودکشی‌ها و فرزندکشی‌های اخیر در زرند/

بیانیه شورای امر به معروف و نهی از منکر و جمعیت بانوان فرهیخته زرند

شورای امر بمعروف و نهی از منکر و جمعیت بانوان فرهیخته شهرستان زرند طی بیانیه‌ای به موضوع خودکشی‌ها و فرزندکشی‌های اخیر شهرستان پرداختند و با ارائه راهکارهایی در کاهش این پدیده ناپسند، توصیه‌هایی اساسی به مسئولان و متخصصان آسیب‌های اجتماعی نمود.

شورای امر بمعروف و نهی از منکر و جمعیت بانوان فرهیخته شهرستان زرند طی بیانیه‌ای به موضوع خودکشی‌ها و فرزندکشی‌های اخیر شهرستان پرداختند و با ارائه راهکارهایی در کاهش این پدیده ناپسند، توصیه‌هایی اساسی به مسئولان و متخصصان آسیب‌های اجتماعی نمود.

به گزارش صدای زرند در این بیانیه اینچنین آمده است:

هنوز یک سال از مرگ دردناک دو دختر بچه با مصرف متادون توسط مادرشان نگذشته است که باز هم خبر ناگوار مرگ پسری نه ساله به همان شیوه به وسیله قرص برنج توسط مادرش منتشر شد که همگان را نگران کرده است.

آن چه بر نگرانی و ترس مردم افزوده، بروز این عمل از سوی مادر، همان فردی که در جامعه‌ی ما از او به عنوان عاشق بی‌قرار فرزند تعبیر می‌شود، حال این تکیه‌گاه امن آن گونه ناامن شده که خودش جگر گوشه‌اش را به دستان سرد مرگ می‌سپارد.

شاید بتوان ریشه‌ی اینگونه رفتارها را در عدم تاب‌آوری افراد جامعه‌ی کنونی و از طرفی کم شدن اعتقادات در بحث توکل به خداوند و باور به آن که دندان دهد نان دهد، لجام گسیختگی بی‌حد و حصر آزادی در جامعه‌ی کنونی (که در نوع پوشش و رفتار مادر خانواده به عنوان رکن اساسی خانه مشهود است) و عدم کنترل عصبانیت و شدت گیری خودخواهی‌های فردی و فقر اقتصادی و فرهنگی حاکم بر جامعه و ناتوانی در تامین هزینه‌ها و نگرانی مادر از جدایی و راه چگونه به سرانجام رساندن فرزندان دست به دست هم داده تا هرازگاهی شاهد چنین خبرهای ناگواری در جامعه باشیم، که زنگ هشدار خانواده در خطر است را در سطح شهر به صدا درآورده که می‌طلبد مسئولان گرامی و متخصصان آسیب‌های اجتماعی شهرستان به این بحث ورود نموده تا با تصمیم‌گیری‌های هوشمندانه، دیگر شاهد چنین خبرهای ناگواری در جامعه نباشیم.

پیشگیری از خودکشی یک اولویت مهم سلامت عمومی در شهرستان است و مانند سایر مسائل بهداشت روانی، حاصل تعامل پیچیده عوامل زیستی – روانی و اجتماعی است و نمی‏توان آن را فقط حاصل یک عامل، چه زیستی، چه روانی یا اجتماعی دانست. حتی اختلالات روانی منجر به خودکشی، خود از تعاملات پیچیده‌ای حاصل شده‌اند.

«شواهد نشان می‏‌دهند که خودکشی و دیگرکشی رفتاری آموختنی و قابل سرایت است و اکنون متاسفانه به گروه سنی یا جنسیتی مشخص اختصاص یافته»

از آن جا که خودکشی قابل پیشگیری است و تشخیص افکار و نقشه‌های خودکشی توسط متخصصان سلامت روان صورت می‏گیرد، اما پیشگیری از خودکشی وظیفه همگانی است.

لذا تک تک افراد جامعه یا گروه‌های اجتماعی و سازمان‏ها و تشکیلات همانند انجمن‏های تخصصی، سازمان‏های مردم نهاد، شبکه بهداشت درمان و آموزش پزشکی، سازمان بهزیستی، شهرداری، نماینده مجلس شورای اسلامی، شورای اسلامی، دادگستری، نیروهای نظامی و انتظامی، روحانیون، کارفرمایان، دانشگاه‏ها، آموزش و پرورش و رسانه‏‌ها می‏توانند با همکاری، نقش موثری در پیشگیری و کنترل خودکشی داشته باشند.

برای پیشگیری از خودکشی توجه به مشکلات اقتصادی، اجتماعی و فرهنگی مهم است، اما آنچه که فوریت دارد مراقبت از افراد در معرض خطر و محدودسازی راه‏های بالقوه و ایمن‏سازی موقعیت‏های خطرناک برای اقدام به خودکشی است.

ما صادرکنندگان این بیانیه می‌دانیم پیشگیری از خودکشی نیازمند رویکردی جامع و همه‌جانبه است که ضمن لزوم توجه جدی به مسائل کلان اجتماعی، اقتصادی و فرهنگی، درحال حاضر راهکارهای زیر را برای پیشگیری از خودکشی در شهرستان پیشنهاد می‌کنیم:

۱- ارتقای آگاهی مردم و مسئولین در زمینه پیشگیری و شناخت موارد اقدام به خودکشی – با توجه به عوامل متعدد زیستی، روانی، اجتماعی… و پرهیز از انتساب علت خودکشی به یک عامل خاص.

۲- جدی گرفتن موارد اظهار یا مشکوک به خودکشی و ارجاع مناسب آن‌ها برای دریافت مراقبت‌های سلامت روان (این مادر بارها به پلیس و مشاور مراجعه نموده اما درمان نشده رهاشده).

۳- لازم است مراکز فوریتی، مشاوره و درمان مناسب را برای مراجعه افراد در معرض خطر معرفی نمود و به افرادی که اسم خودکشی را به زبان می‌آورند اورژانسی خدمات داده و تا سلامت کامل وی را رها نکنند و در طول دوره درمان هرگز وی را با فرزندش رها نسازند.

۴- لازم است رنج و پیامدهای منفی و آسیب‌زننده‌ای که خودکشی برای بازماندگان و خانواده این افراد به‌همراه می‌آورد را از طریق رسانه‌ها در بین جامعه منعکس نمود.

۵- باید به کمک متخصصان مردم را با علائم هشداردهنده افکار و اقدام به خودکشی آشنا کرد (این مادر در پست‌های اینستاگرامی خود از لذت مرگ همراه با فرزندش گفته است، یعنی مرگی هدفمند و فکر شده).

۶- تلاش برای محدودسازی ابزار و راه‌ها و ایمن‌سازی موقعیت‌های خطرناک اقدام به خودکشی مثل محدودیت و منع فروش قرص برنج در مراکز فروش شهرستان (چون مثل نقل و نبات در خانه‌ها موجود است)

۷- ساخت کلیپ و گوشزد نمودن خطرات راه‌های بیشتر استفاده شده‌ی خودکشی در شهرستان مثل قرص برنج و ترساندن افراد که فکر می‌کنند با مصرف این قرص خیلی راحت و سریع می‌میرند‌.

۸- جلوگیری از هرگونه اقدامی که باعث برهم زدن امنیت اقتصادی، روانی و خانوادگی افراد جامعه شود.

۹- شناسایی و روشن نمودن ابعاد پنهان چنین حوادث تلخ و غم‌انگیزی و برخورد قاطع و قانونی با مسببین آن.

زندگی، شیرین‌تر از آن است که با یک تلنگر، شخصی بخواهد به این نعمت خدادادی پایان بدهد، مگر اینکه فشارها به حدی برسد که از توان و تحمل قشر آسیب‌پذیر جامعه یعنی زنان و کودکان خارج باشد. امید که بتوانیم گامی موثر در پیشگیری از این فرایند رو به رشد در جامعه برداریم.

 

 

انتهای پیام/