امیدی که در تدبیر یک وام دادن، ناامید ماند!

این روزها مهم‌ترین تدبیر دولت برای پاشیدن بذر امید در بین مردمِ کرونازدۀ ایران، پرداخت یک وام یک میلیون تومانی به سرپرستان خانوار است، اقدامی که تاکنون و حداقل در دو مرحله بجای امید، ناامیدی را در بین مردم گسترانده است.

صدای زرند – جواد زمانی: ابتدا و در زمان اعلام تصویب پرداخت وام یک میلیون تومانی، با یک اشتباه، جمعیت زیادی از مردم به سامانه هدفمندی یارانه‌ها (refahi.ir) و به بخشی تحت عنوان اهداء یارانه رفتند و مردم با پُر کرد فُرم موجود در این صفحه، ترس حذف یا از دست دادن یارانه را تا چندین روز با خود به همراه داشتند، حتی هنوز هم هستند افرادی که می‌ترسند «نکند با پُر کردن آن فُرم یارانه‌شان قطع (یا اهداء) شده باشد».

همه ما می‌دانیم مشکلات اقتصادی کشور آنقدر زیاد است که برای عده زیادی، پرداخت همین یک میلیون تومان از سوی دولت هم جای تعجب دارد، مشکلات اقتصادی که با تحریم‌های ظالمانه فشار را بر کشور دوچندان کرده است. اما چرا دولت با وجود اینکه می‌داند هنوز جمعیت زیادی از مردم چشم امیدشان به یارانه ۴۵ هزار و ۵۰۰ تومانی است، تدبیری مناسب‌تری برای اعلام اخبار مرتبط با یارانه نمی‌اندیشد تا اینچنین موجی از نگرانی در بین مردم ایجاد نشود.

اما این روزها که مشخص شده است ثبت‌نام وام مذکور باید با ارسال پیامک به سامانه هدفمندی یارانه‌ها یعنی شماره ۶۳۶۹ انجام شود، داستان، رنگ و بویی جدید از ناامیدی به خود گرفته است.

چندی پیش “مهدی قمصریان”، سخنگوی سازمان برنامه و بودجه در گفتگو با تجارت‌نیوز بیان داشته است: برای دریافت وام یک میلیون تومانی، شماره‌ای که از طریق آن، متقاضیان کد ملی خود را ارسال می‌کنند «حتماً باید  به نام سرپرست خانوار باشد». چون این موضوع بار حقوقی پیدا می‌کند، راهی جز این نیست که متقاضیان با کارت ملی خود نسبت به خرید سیم‌کارت اقدام کنند، در غیر این صورت «درخواست این افراد تایید نمی‌شود و وام یک میلیونی به آن‌ها تعلق نمی‌گیرد».

حال آنکه طبق اعلام سخنگوی تسهیلات حمایتی کرونا، کل سرپرستان خانواری که سیم‌کارت ندارند ۲.۵ میلیون نفر هستند!

پس چگونه است وقتی دولت می‌داند جمعیت زیادی از مردم که غالباً هم افراد مسن و روستائیان هستند، سیم‌کارتی به نام خود ندارند، ثبت‌نام برای این وام از مسیر ارسال پیامک با سیم‌کارتی به نام سرپرست خانوار را تدبیری مناسب می‌داند، تدبیری که امروز شلوغی بیش از حد واحدهای ارائه سیم‌کارت در کل کشور را در پی داشت.

گام دوم مقابله با کرونا تحت عنوان «فاصله‌گذاری هوشمند» نام‌گذاری شده است؛ اما هیچ هوشمندی تعریف شده و مشخصی در این اقدامِ دولت مشاهده نمی‌شود و حتی این موضوع موجب کاهش شدید فاصله در بین مردم شده است که خود می‌تواند خطرات زیادی برای افراد را در پی داشته باشد.

“محمدجواد آذری جهرمی” وزیر ارتباطات در واکنش به تشکیل صف‌های طولانی برای تهیه سیم‌کارت بیان داشته است: آقای اپراتور! «مردم نباید برای تهیه‌ی سیم‌کارت رایگان در این شرایط کرونا در دفاتر ارتباطی، صف بکشند». همین الان باید این فرآیند متوقف شود. از مردم آنلاین ثبت‌نام کنید و «با پست سیم‌کارت را به منازل آن‌ها برسانید». خدمت‌رسانی به مردم باید با طبق دستورالعمل‌های وزارت بهداشت باشد.

آیا واقعاً دولت و وزیر ارتباطات از اینکه این موضوع می‌تواند موجب این شلوغی شود، خبر نداشتند؟ در هر صورت چه اگر خبر داشته‌اند و یا اگر خبر نداشته‌اند، نوک پیکان انتقاد به سوی دولت خواهد بود. اگر واقعاً طبق گفته خود رئیس‌جمهور قرار است این وام در اختیار تقریباً همه ۲۳ میلیون خانواری که یارانه دریافت می‌کنند قرار بگیرد چه نیازی به ثبت‌نام است؟ یا اگر ثبت‌نام لازم است، آیا راهی مناسب‌تر از این مسیر برای ثبت‌نام وجود نداشت؟ مسیری که حتی برای بسیاری از افرادی که سیم‌کارت هم به نام خود دارند با مشکل مواجه است و کد ملی برخی از آن‌ها به شماره ارائه شده ارسال نمی‌شود!

انتهای پیام/