ما در کشور عزیزمان دو جبهه ی اساسی و بسیار مهم و تاثیر گذار علمی و دینی داریم: دانشگاه و حوزه علمیه .
صدای زرند – مسیح کردستانی : ما در کشور عزیزمان دو جبهه ی اساسی و بسیار مهم و تاثیر گذار علمی و دینی داریم: دانشگاه و حوزه علمیه.
یک جبهه تلاش در پیشرفت صنعتی و علمی جامعه ی اسلامی و دیگری تلاش بر گسترش و شناساندن بهتر اسلام ناب و اجرای احکام اسلامی هستند. حال سوال این است صنعت چقدر توانسته با کار مبتنی بر علم و نیروی فارغ التحصیل دانشگاهی برای پیشرفت حکومت اسلامی خدمت کند.
حوزه علمیه چقدر توانسته است اسلام ناب و زندگی اسلامی را به اعضای جامعه مخصوصاً قشر جوان بشناساند و در عمل وارد بطن جامعه شود و جذب حداکثری را صورت دهد؟
آیا وضع کنونی حجاب افراد جامعه، غرب زدگی فرهنگ برخی خانواده ها، آمار و ارقام مسائل اخلاقی، انحرافات رفتاری افراد جامعه، نوع کسب روزی، فسادهای اقتصادی، آمار طلاق و افزایش سن ازدواج، بیکاری و دیگر مسائل، نشانه ی موفقیت دو جبهه است یا خلاف این را ثابت می کند؟
آیا واقعاً وقتش نرسیده سرمان را بلند کنیم و یک تجدید نظر و یک بازنگری در به کارگیری و آموزش واقعی و به اندازه ی این دو جبهه برای پیشرفت اسلام و حکومت اسلامی انجام دهیم؟
مگرهدف دانشگاه غیر از این است که ضمن آموزش علم مناسب و کارآمد، افکار افراد را نیز آماده خدمت به جامعه و تلاش برای آبادانی حکومت اسلامی کند؟ آیا اکنون در واقعیت چنین است یا خلاف این؟
بهتر نیست همان گونه که حوزویان با تلاش، تعالیم دینی را یاد می گیرند در جامه ی عمل نیز در مسائل و مشکلات جامعه مستقیماً دخیل باشند؟ به راستی الان کدامین طلبه در عین طلبگی آستین بالا می زند و دست به کارگری می زند؟ شاید در ذهن شما این سوال پیش آید که هدف طلبه ورود به حوزه و یادگیری مسائل دینی و سپس هدایت امت است و بس! حال این سوال را با دو سوال پاسخ می دهیم؛ مگر هدف دین شکل دادن به دنیایی بهتر و آخرتی نیکوتر نیست؟ حضرت امیر المومنین علی (ع) بزرگ روحانیون، چاه می کندند، درخت می کاشتند، کشاورزی می کردند، و احتمالاً دام پروری می کردند، مگر غیر این است ؟!
در وضع کنونی جامعه اکثریت جوانان به روحانیت به عنوان یک شغل نگاه می کنند! چرا که وقتی یک جوان – مخصوصاً دانشجو – امنیت و تضمینی برای آینده اش ندارد باید اینگونه فکر کند.
وقتی با خود حساب و کتاب می کند که؛ یک سال برای کنکور خوانده، حداقل چهارسال دانشجو بوده و دو سال را در خدمت سربازی طی کرده و حال در نقطه ی صفر قرار دارد (بدون هیچ امیدی برای ساخت آینده اش) و گاه گاهی هم انگ بی عرضه گی به خاطر بیکاری اش به او چسبانده می شود، حق بدهید که روحانیت را به عنوان یک شغل نگاه کند.
اینگونه نگاه یک خطر است !
از طرفی وقتی می بیند همتای او به هر طریقی وارد حوزه شده و در یک برهه ی زمانی کمتر، علمش را به اندازه ی او فرا می گیرید، یک حداقل مزایایی (هرچند کم) دریافت می کند، خدمت سربازی اش را نیز در حوزه ی مربوط به علم و کار خود و به دور از هرگونه اضطراب و خطرات جانی سپری می کند، حتی شرایط ازدواج او نیز فراهم تر است و به نحوی تا آخر عمر زندگی اش را از طریق علمی که آموخته تامین می کند و در یک نگاه کلی هم دنیا را دارد و هم آخرتش را، خود را بازنده می پندارد!
حال سخن این است که مطمئناً طولی نمی کشد چندی بعد قشری که بخاطر وضع نا بسامان اجتماعی و اقتصادی آسیب دیده هستند دچار یک دین زدگی خواهند شد. چرا که جوان تحصیل کرده نه تنها نمی تواند علم و فن خود را عرضه کند بلکه در تامین هزینه های زندگی خود نیز دچار مشکل خواهد شد و به قولی دنیای خود را از دست خواهد داد و چه بسا با انحرافاتی که وجود دارد آخرت خود را نیز از دست بدهد. و این دقیقاً خلاف اهداف دین و وظایف متولیان دینی است.
از سوی دیگر با نگاهی به زندگی کم دغدغه ی یک طلبه ی امروزی، ناخود آگاه سمت و سوی انگشت اتهام این شکست های او به سمت روحانیت و حوزه ی علمیه و در نهایت به سمت اسلام نشانه خواهد رفت!
دست به کار شوید و به فکر آینده و آبروی اسلام باشید.
حاج اقا تهرانی: وقتی منکر معروف می شود و معروف منکر آن وقت است که اسلام، والسلام!
انتهای پیام/
جشن تکلیف ۷۵ دانش آموز دختر تحت پوشش کمیته امداد امام خمینی (ره) شهرستان زرند امروز در تالار فرهنگیان برگزار شد.
سرپرست اداره فرهنگ و ارشاد اسلامی شهرستان زرند با صدور پیامی فرا رسیدن بیست و هفتم اردیبهشت “روز جهانی ارتباطات و روابط عمومی” را گرامی داشت و از همکاران این حوزه تقدیر و تشکر نمود.
دکتر لطفعلی پور ریاست محترم شبکه دامپزشکی زرند راجع به راه های پیشگیری از بیماری تب کریمه کنگو بیان کردند؛
فرماندار زرند به مناسبت روز جهانی ارتباطات و روابط عمومی پیامی صادر کرد.
با سلام خدمت دوست گرامی IRAN پیشنهاد می کنم مطلب بنده را یک بار دیگر با دقت بخوانید متوجه خواهید شد بنده کسی را جاهل خطاب نکردم عرض کردم مطلب جناب آقای کردستانی از روی جهالت بوده نه اینکه خدایی ناکرده خود آقای کردستانی جاهل است یعنی به طور واضح به مطلب ایشان نقد های بسیاری وارده نه اینکه به خود شخصیت کامل ایشان. در ثانی شما از کجای بحث علمی بنده این برداشت را کردی که من به ایشان توهین کردم ؟ آیا اگر شخصی مطب علمی کسی را نقد کند این یعنی توهین کرده ؟
لقمان را گفتند عالم بی عمل به چه ماند گفت ،به کندوی بی عسل. آقا رضا شما که به راحتی دیگران را جاهل خطاب میکنید و اجازه توهین به دیگران را به خودتون میدید لطفا حدیث مجمل نخوان.
با افتخار لینک شدید
با سلام قابل توجه آقای کردستانی مطلب که نگاشتی کاملا غیر منطقی و از روی جهالت و بدون نگاشته اید دلیلهای فراوانی و نقد بساری بر این مطلب شما وجود دارد فقط به طور اشاره و مختصر چند نکته را عرض می کنم اگر در خانه کس است یک حرف بس است: اینکه فرمودید حضر علی (ع) چاه می کند درخت می کاشت و …این را بدانید حضرت علی معصوم بود ارای علم کامل بود و نیازی نداشت دنبال یادگیری علم برود ولی یک طلبه جهت یادگیری علم هرچه بدود و زحمت بکشد باز هم علم کل را نمی تواند به دست بیاورد باید در این این برهه از زمان علی رغم مشکلات اقتصادی و معیشتی و مخارج زن و بچه باید دنبال علم باشد و وقت پیدا نمی کند برود کار اقتصادی انجام بدهد چون علم ندارد معصوم نیست باید تلاش کند بیدار و خوابی بکشد زجر روحی و فکری بکشد خود سازی کند تا سخن او تاثیر گذار باشد.یک طلیبه موفق باید مجاهدت کند آیا حضرت امام راحل و دیگر علما اشتباه کردند که دنبال چاه کندن و کارهای اقتصادی نرفتند؟ آیا یک روحانی که باید با زن و بچه برود در منطقه دور افتاده خدمت کند و شهریه اش را هم به خاطر خدمت قطع می کنند و باید هم تبلیغ کند هم درس بخواند بدون شهریه و هم شکم زن و بچه اش را سیر کند این آسایش خاطر دارد؟ یا یک دانشجوی مجرد نان خور پدر و مادرش که باید برود در پادگان خدمت کند؟ آیا به راستی الان در جامعه کنونی وضع مالی طلبه ی که فقط درس خواند بهتره یا دانشجویی که درس خوانده و الان کار اقتصادی انجام می دهد؟اصلا وضع اقتصادی روحانیت بهتره یا یا مردم عادی؟ و……تو خود مفصل بخوان از این حدیث مجمل برادر کردستانی عزیز.والسلام
ارسال دیدگاه
قوانین ارسال نظر