یک مقایسه هشداردهنده درباره مصرف آب در ایران و سوئیس

چرا برخی از ما تصور می کنیم که همه دنیا مال ماست و یا ما تا اخر دنیا زنده هستیم و لذا نتیجه میگیریم از هر چه در اختیارمان هست باید تا نهایت استفاده را بنماییم و کاری با آینده گان نداریم که شاید آنها هم نیاز داشته باشند و یا فکر نمی کنیم که اگر گذشتگان هم چنین فکری می کردند برای ما هم الان چیزی باقی نمانده بود.

صدای زرند: البته اگر دستمان به کل دنیا نمیرسد میگوییم کشور و یا شهرمان که هست و با همان استدلال کمر به نابودی منابع طبیعی و غیر طبیعی خود میبندیم.

یکی از این منابع آب است بله همین آبی که همه می گویند جنگ جهانی آینده اگر باشد درباره آب است. همین آبی که می بینیم و احساس می نماییم که کمیاب شده است همین آبی که تا چند وقت پیش در زاینده رود بود ولی الان به یمن مدیریتهای نامناسب و کج اندیشی ها و همینطور عدم همکاری طبیعت با ما دیگر جاری نیست.

از اینها که بگذریم خود ما درخصوص آن چه کرده و می کنیم. از استخر شروع می کنم بارها دیده ام که همکاران محترم با شیر باز در حال صابون زدن هستند دانشجویان عزیز را دیده ام که با شیر باز در حال مسح دست و سر و پا برای وضو میباشند و همکاران محترم و محترمه را دیده ام که برای شستن یک لیوان چندین لیتر اب مصرف مینمایند. و دوستانی را دیده ام که برای استحمام قریب به یک ساعت زیر دوش میباشند.

و بعد میپرسیم که چرا مصرف سرانه آب در کشور ما چند برابر سوئیس با آن همه بارندگی است. حدود سی سال پیش به مناسبتی در سوئیس بودم هتلی را اجاره داشتیم باشبی حدود شصت دلار وقتی پرسیدم پس دوش آن کجاست گفتند همین دکه و آن جائی بود مانند یکی از همین دوش صحرائیهای خودمان و بایستی مانند تلفن سکه ای، پول داخل آن می ریختیم تا برای مدت دو دقیقه آب از آن سرازیر شود و اگر آب بیشتری نیاز بود بلافاصله باید از پول مبارک دوباره آنرا تغذیه میکردیم.

و فکر نکنید این موضوع مخصوص آن زمان بود به مناسبتی اخیرا از همان کشور و همان شهر بازدیدی از همان هتل داشتم باور کنید به همان منوال بود. حال مقایسه نمایید بارندگی سوئیس را و این رفتار آنها را در حالی که در مقابل همان هتل رودخانه ای تقریبا دوبرابر کارون ما در جریان بود و هست. چرا ما نباید مراعات کنیم؟

آیا هنوز طعم بی آبی را نچشیده ایم؟ آیا باید روزانه چند ساعت آب قطع شود تا بتوانیم درک کنیم که اگر آب نباشد چه می شود؟ فقط برای لحظه ای تصور نمایید که چند ساعت و یا حتی چند روز آب شهر و یا دانشگاه قطع شود واقعا چه کار می کنیم؟ می خواهیم غذا بپزیم، استحمام کنیم، و…. خود دانید! بیایید با هم تصمیم بگیریم هر کدام حداقل سی درصد در آب مصرفی صرفه جوئی کنیم تا شاید برای سالهای آتی که وضعیت به مراتب بهتر ازحالا نیست حداقل تمرین داشته باشیم.

دکتر محمد علی حاج عباسی

عضو هیات علمی دانشکده کشاورزی دانشگاه صنعتی اصفهان

منبع: جهان نیوز